سه کلید ورود به بهشت!

اگرچه ورود به بهشت به عنوان وعده برحق الهی و محل سکونت مومنان در دیار باقی بعضا در ذهن ما با دشواری های بسیار همراه است اما با سه خلصت انسان می تواند از همه درهای بهشت به آن داخل شود.

عقیق:مقصود از مجادله و ستیزه و دشمنى مباحثات و گفتگوهائى است که میان مردم برپا مى‏شود و بر سخن یک دیگر اعتراض می کنند، براى اینکه سخن خود را اگر چه باطل ست به کرسى نشانند و اظهار فضل و دانش کنند، از این رو غالبا این گونه مباحثات به دشمنى و دشنام و دورى از یک دیگر می کشد و اما بحث و مجادله براى اظهار حق یا فهمیدن حق محبوب و پسندیده است، چنان که خداى تعالى فرماید: «وَ جادِلْهُمْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ «بروش نیکوترى با آنها مجادله کن».

امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «از مجادله و ستیزه بپرهیزید که دل هاى دوستان و برادران را بیمار کنند و نفاق رویانند (زیرا سلامتى دل به صفا و صمیمیت است و بیماریش به کینه و اندوه و پریشانى خاطر که از مجادله و ستیزه برخیزد و دوستان را با یک دیگر دورو کند).»

 

پیغمبر اکرم (ص) فرمودند: «سه خصلت است که هر کس خداى عز و جل را با آنها ملاقات‏ کند (با این سه خصلت بمیرد) از هر درى که خواهد داخل بهشت شود: کسى که خلقش نیکو باشد و در غیبت و حضور مردم از خدا بترسد و مجادله نکند اگر چه حق با او باشد.»

و باز فرمودند: «کسى که خدا را هدف مجادلاتش کند، به تحول بسیار نزدیک شود.»

امام صادق (ع) می فرمایند: «با شخص حلیم و سفیه مجادله مکن، زیرا حلیم دشمنت دارد و سفیه آزارت رساند.»

حلیم دو معنى دارد: 1- خردمند و عاقل. 2- خویشتن دارى که در کارها شتاب نکند و هر دو معنى در اینجا مناسب است و سفیه بیخرد و نادانست.

علاوه بر این، از رسول خدا (ص) است که فرمودند: «نبود زمانى که جبرئیل نزد من آید، جز آنکه غالبا می گفت: اى محمد (ص)! از بغض و دشمنى مردم بپرهیز.»

و نیز امام صادق (ع) می فرمایند: «جبرئیل به پیغمبر (ص) گفت: از گفتگو و ستیزه با مردم بپرهیز.»

و نیز از آن حضرت (ع) است که فرمودند: «از برانگیختن شر بپرهیزید که موجب گناه و آزار و غرامت شود، و عیب پوشیده را آشکار کند.»

و فرموده اند: «از دشمنى با یک دیگر بپرهیزید، زیرا دشمنى دل را مشغول کند و موجب نفاق شود و کینه‏ها پدید آرد.»

علاوه بر این، رسول خدا (ص) فرمودند: «هیچ گاه نبود که جبرئیل نزد من آید، جز آنکه مرا موعظه می کرد و آخرین سخنش به من این بود که: از دشمنى با مردم بپرهیز، زیرا که آن عیب نهفته را آشکار کند و عزت را ببرد.»

پیامبر اکرم (ص) همچنین می فرمایند: «آن اندازه که جبرئیل درباره دورى از دشمنى با مردم به من سفارش کرد، درباره چیزى دیگرى سفارش نکرد.»

و نیز از امام صادق (ع) است که فرموده اند: «هر که دشمنى بکارد، کاشته خود را درو کند.»

پی نوشت:

أصول الکافی، ترجمه مصطفوى، ج ‏3، ص، 412

منبع:شبستان