زمانی که من بچه بودم، مادرم علاقه داشت گه گاهی غذای ساده صبحانه را برای شب هم آماده کند. یک شب را خوب یادم مانده که مادرم پس از گذراندن یک روز سخت و طولانی در سر کار، شام ساده ای مانند صبحانه تهیه کرده بود. آن شب پس از زمان زیادی، مادرم بشقاب شام را با تخم مرغ، سوسیس و بیسکویت های بسیار سوخته، جلوی پدرم گذاشت. یادم می آید منتظر شدم ببینم آیا او هم متوجه سوختگی بیسکویت ها شده است!
به گزارش گروه بینالملل باشگاه خبرنگاران جوان، روزنامه عربزبان «رای الیوم» چاپ لندن از دستور جدید عربستان به رسانهها برای خودداری از حمله به ایران و شیعیان خبر داد.
به نوشته این روزنامه، این دستور را مشاور رسانهای دربار عربستان به رسانههای سعودی در داخل و خارج این کشور ابلاغ کرده و قرار است در تمامی مطبوعات، فضای مجازی و شبکههای تلویزیونی اجرا شود.
روزنامه «رای الیوم» صدور این دستور را در راستای بهبود روابط دو کشور اعلام کرده است.
گفتنی است طبق گزارش رسانهها، یک هیأت سعودی نیز به زودی برای بازدید از سفارت عربستان در تهران و کنسولگری این کشور در مشهد و برآورد حجم خسارات واردشده به این دو ساختمان دیپلماتیک در سال 2015 به ایران سفر میکند.
«رای الیوم» در انتهای گزارش خود بازگشایی سفارت عربستان در تهران طی چند ماه آینده را نیز محتمل دانسته است.
به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، حسین شریعتمداری طی مطلبی در روزنامه کیهان نوشت: دیروز در اقدامی غیرمنتظره و سؤالبرانگیز، مراسم امضای قراردادهای تجاری میان ایران و سوئد به جای مراکز رسمی کشورمان در منزل سفیر سوئد برگزار شد. در این مراسم، نخستوزیر سوئد و هیئت همراه وی و تعدادی از وزرای کشورمان و معاونان آنها و تنی چند از فعالان اقتصادی حضور داشتند.
براساس یک اصل شناخته شده دیپلماتیک، قراردادها و مقاولهنامهها و... در مراکز رسمی کشور میزبان امضاء میشود و انتقال آن به منزل سفیر کشور میهمان نه فقط با روال جاری و تعریف شده سیاسی مغایرت دارد، بلکه تحقیر کشور میزبان را نیز به دنبال دارد و دولتمردان محترم باید توضیح بدهند که با چه انگیزهای به این اقدام تحقیرآمیز تن دادهاند؟ در این خصوص گفتنی است؛
1- عکسهای منتشر شده از مراسم مورد اشاره، نشان میدهد که خانمهای عضو هیئت همراه نخستوزیر سوئد بدون حجاب در مراسم حضور یافتهاند و گفته میشود نخستوزیر و سفیر سوئد برای حضور بدون حجاب این خانمها اصرار داشتهاند که مراسم در منزل سفیر سوئد انجام بپذیرد! این استدلال صرفنظر از صحت و سقم آن به یک بهانه شبیه است و نمیتواند توجیه کننده مراسم مزبور باشد چرا که خانمهای حاضر در مراسم میتوانستند مراسم یاد شده را که بیشتر به یک «کولتل پارتی» شبیه است بدون حضور وزرا و دولتمردان کشورمان در منزل سفیر برگزار کنند. اما سیاستمداران سوئدی میدانستهاند که، حضور مسئولان بلندپایه دولتی در مراسم یاد شده میتواند نشانه بیاحترامی مسئولان کشورمان به قوانین اسلامی باشد،که اینگونه نیز بوده است!
2- برگزاری مراسم امضای قراردادها در منزل سفیر سوئد، به جای مراکز رسمی و دولتی، میتواند این توهم را به دنبال داشته باشد که جمهوری اسلامی ایران توان حفظ امنیت مراسم را نداشته است و به این علت مراسم در منزل سفیر صورت گرفته است! یعنی القای ناامنی در ایران اسلامی، آنهم در حالی که جمهوری اسلامی ایران امنترین کشور منطقه و یکی از امنترین کشورهای جهان است. آیا مسئولان دولتی کشورمان با حضور در مراسم یاد شده، آشکارا به ملت ایران و نظام اسلامی اهانت نکردهاند؟!
3- امضای قرارداد تجاری در منزل سفیر سوئد، این تردید را پیش میکشد که -خدای نخواسته و با عرض پوزش- مبادا برخی از دولتمردان کشورمان حرفهای در گوشی! و محرمانهای! داشتهاند که نمیخواستهاند به گوش برخی دیگر از مسئولان نظام برسد و آنان را ملزم به پاسخگویی و توضیح کند! انشاءالله که اینگونه نباشد!
4- اقدامی مشابه آنچه در منزل سفیر سوئد انجام گرفته است در طول تاریخ، نه فقط در ایران بلکه در هیچ کشور دیگری سابقه نداشته و کشورهای میزبان، اینگونه حرکتها را نقض حاکمیت خود تلقی کرده و هرگز به آن تن نمیدهند.
اگر دستگاه دیپلماسی کشورمان یک نمونه-تأکید میشود که فقط یک نمونه- از امضای قرارداد در خانه سفیر یک کشور میهمان را سراغ دارند، لطفاً به آن اشاره کنند و اگر سراغ ندارند - که به یقین ندارند- باید توضیح بدهند که با چه مجوزی دست به تحقیر ملت و نقض حاکمیت ملی زدهاند؟!
5- و بالاخره؛ دولت یازدهم و دستگاه دیپلماسی آن، با اقداماتی نظیر امضای قرارداد در منزل سفیر، ارسال پیام دیپلماتیک از طریق ایمیل و توئیت و مذاکره در حال قدم زدن و... به این تردید جدی دامن زده است که قصد دارد روابط دیپلماتیک را از میدان و عرصه قابل کنترل و نظارت به عرصههای غیرقابل نظارت و بیرون از میدان دید مسئولان عالیرتبهتر بکشاند! ایمیل و توئیت و قدم زدن و برپایی مراسم رسمی حوزههای دولتی در منزل سفیر و... از همین دست روابط دیپلماتیک غیرقابل ارزیابی و نظارت است. نیست؟ اگر هست- که هست- چه کسی و یا کدام قانون چنین اجازهای را به آنها داده است؟!